Podstawa prawna
Administracja Trewir uprzejmie informuję właścicieli administrowanych budynków o wprowadzeniu podatku od części wspólnych nieruchomości. Obwieszczeniem Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716) zostały wprowadzone zmiany w sposobie opodatkowania właścicieli lokali podatkiem od nieruchomości. Nowe przepisy obejmuję również części wspólne nieruchomości.
Opodatkowaniu podlegają następujące części wspólne nieruchomości:
- korytarze, hole, prześwity, przejścia oraz inne elementy budynku służące do komunikacji wewnątrz lub w granicach budynku z wyłączeniem klatek schodowych i szybów windowych,
- strychy, schowki, wózkarnie, pralnie, suszarnie, piwnice (jeśli nie są pomieszczeniami wykupionymi),
- pomieszczenia gospodarcze i techniczne (np. węzeł cieplny, hydrofornia),
- inne pomieszczenia i budynki zlokalizowane w obrębie działki, które nie stanowią pomieszczeń przynależnych do lokali.
Zwolnienia od podatku
Zwolnieniu od opodatkowania podlegają między innymi:
- grunty, budynki lub ich części zajęte wyłącznie na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży.
- grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków, pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami o ochronie zabytków, w wyjątkiem części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.
W przypadku nieruchomości, w których oprócz lokali mieszkalnych znajdują się lokale użytkowe, będących jednocześnie pod ochroną konserwatora zabytków, podatek od nieruchomości pobierany jest wyłącznie od lokali użytkowych. Dlatego również w tych nieruchomościach powinny być wykonane pomiary części wspólnych.
Obliczanie części wspólnych
Wykonane w latach wcześniejszych inwentaryzacje budynków zwykle nie zawierają informacji niezbędnych do obliczenia podatku od części wspólnych nieruchomości. Pomiary powierzchni wspólnych wykonane na potrzeby naliczenia podatku od nieruchomości są zdefiniowane odmiennie, niż w rozumieniu Ustawy o własności lokali. Dlatego też konieczne jest wykonanie stosownych pomiarów przy wykorzystaniu następujących informacji:
- Należy pomierzyć powierzchnię użytkową pomieszczeń wspólnych na wszystkich kondygnacjach budynku, dotyczy to również budynków innych niż mieszkalne, jeżeli zlokalizowane są na tej samej działce co budynek mieszkalny i nie zostały przypisane do odrębnych lokali np. w akcie notarialnym.
- Pomiar powinien być wykonany po wewnętrznych ścianach pomieszczeń z dokładnością do 1 cm.
- Powierzchnia o wysokości powyżej 2,20 m podlega opodatkowaniu w całości.
- Za powierzchnię o wysokości od 1,40 m do 2,20 m wnosi się opłatę w wysokości 50%.
- Za powierzchnię o wysokości poniżej 1,40 m opłaty nie są pobierane.
- Powierzchnia klatki schodowej (w tym podesty, spoczniki i pionowe ciągi komunikacyjne), oraz szyby windowe, są wyłączone z opodatkowania.
W celu obliczenia udziału danego lokalu w części wspólnej nieruchomości należy pomnożyć powierzchnię użytkową części wspólnych przez udział wyrażony w ułamku zawartym w akcie notarialnym kupna nieruchomości.
Przykład:
łączna powierzchnia użytkowa części wspólnych do opodatkowania 512,32 m²
udział lokalu z aktu notarialnego 4562/212849
właścicielowi lokalu przypada do opodatkowania:
512,32 m² x 4562/212849 = 10,98 m²
Obowiązek podatkowy spoczywa na właścicielu
Ustawodawca nałożył na właściciela obowiązek podatkowy nie wskazując przy tym, kto powinien określić wielkość powierzchni wspólnej. Zatem najprostszym rozwiązaniem jest podjęcie przez właścicieli decyzji o zleceniu wykonania pomiarów dla potrzeb podatkowych na koszt wspólnoty mieszkaniowej osobie posiadającej odpowiednie uprawnienia..